详细字义
◎ 绑
綁 bǎng
〈动〉
(1) (形声。从糸( mì),邦声。古无此字。“绑”字出现于元、明之间。本义:捆,缚)
(2) 同本义 [bind;tie]
众军向前,用索绑缚住了。——《三国演义》
(3) 又如:绑扎所(军队在战地特设为伤员包扎、治疗的处所);绑缚(捆绑)
(4) 绑票 [kidnap (for ransom)]。如:绑劫(绑架)
常用词组
◎ 绑带,绑带儿 bǎngdài,bǎngdàir
(1) [bandage]∶即绷带
(2) [puttee]∶打绑腿用的布带
◎ 绑匪 bǎngfěi
[kidnapper] 从事绑票的匪徒
◎ 绑架 bǎngjià
[kidnap] 用暴力把人劫走
◎ 绑票 bǎngpiào
[kidnap (for ransom);hold (kidnap,seize) for ransom] 匪徒劫走人质以强迫其家属等拿钱赎回
◎ 绑腿 bǎngtuǐ
[puttee] 用来缠裹小腿的布条
【zdic.net 漢 典 網】